Malawi: dream big, start small

7 oktober 2022 - Blantyre, Malawi

Maareeehm Martine, wat doe je daar nu eigenlijk? Goede vraag! Dat heb ik me de afgelopen tijd ook regelmatig afgevraagd. Na de 2 weken vakantie, is dit nu mijn 5e week in Blantyre. En heel eerlijk: ik vond het zwaar. Na een korte relatie samen wonen in een vreemd huis in een vreemd land. Zonder baan en zonder vrienden en familie om je heen. Ziek zijn en door je enkel gaan. Zo veel ellende horen en zien, maar nog niet weten wat jouw plek in dat geheel is. Boosheid, omdat het in de wereld zo oneerlijk verdeeld is. Terwijl in Nederland het overlijden van een kind een uitzonderig is, wordt er hier in het ziekenhuis geapplaudiseerd als er een dag géén kind overlijdt. Een applaus dat weinig klinkt.

Boosheid, frustratie, verdriet. Het zat mij in de weg, maar hield mij tegelijkertijd een spiegel voor. Ik kon geen uitvlucht meer zoeken in alles wat ik in Nederland deed, maar werd geconfronteerd met mezelf. Met wie ik ben, met wat ik kan, en bovenal met wat ik niet kan. 

De bomen in onze straat staan in bloeiMet persoonlijke begeleiding de berg op<3

Gelukkig ben ik aan het leren dat dat oké is. Dat ik oké ben. Ik kan weer lachen en ervaar rust. Ik las laatst de quote: dream big, start small. But most of all, start. En dat is precies wat ik nu aan het doen ben. Ik bezoek organisaties die zorg proberen te dragen voor kinderen met een beperking. Ik zie, ik luister en ondertussen help ik waar ik kan. Bijvoorbeeld tijdens een outreach clinic naar een nabijgelegen dorp of bij een project in het lokale ziekenhuis dat de zorg voor kinderen met cerebrale parese hoopt te verbeteren.

Op weg naar de kinderafdelingHet fototoestel is toch interessanter dan Martine...Ouders leren hoe ze hun kind het beste kunnen voedenWat een blijheid

En terwijl ik dat doe, raak ik onder de indruk van de kindness van de mensen hier. In materieel opzicht bezitten ze misschien weinig, maar hun hart is des te groter. Ik ben mijn fiets regelmatig kwijt, omdat hij door locals is verplaatst naar de schaduw of naar een veiligere plek. En als ik met de auto over een veel te drukke markt rijd en tomaten, kippen en mensen probeer te ontwijken, werpen mensen zich spontaan op als verkeersregelaar. Ik ben dankbaar dat ik mag wonen in “The Warm Heart of Africa”, een naam die Malawi niet alleen te danken heeft aan zijn hoge temperaturen, maar vooral aan de warme mensen die er wonen.

ZonsondergangIn het weekend op safariIn het weekend op safariIn het weekend op safari: onder de indruk van de natuur

Foto’s

2 Reacties

  1. Wies de Bruin:
    9 oktober 2022
    Wat confronterend, Martine, die tegenstellingen tussen hier en daar. Het lijkt me moeilijk om te verwerken. Sterkte en ik hoop dat je toch een rijker mens wordt door alle ervaringen die je opdoet.
    Hartelijke groet.
  2. Martine:
    10 oktober 2022
    Dankjewel Wies! Het is niet altijd makkelijk, maar wel ontzettend waardevol en inspirerend voor de toekomst. Hartelijke groetjes terug vanuit Malawi!